उगाच ..........!!!

उगाच जाते वाहत सारे जगणे येथे.....

उगाच फिरते मानव्याचे संगीत येथे..

या पृथ्वीचा व्यास कितीही असू दे  मोठा.

अडकून सरते एकाजागी जगणे येथे..!!

शब्दांचे मग उरती मागे रंगीत धागे..

आठवणींचे शुष्क उघडता जुनेच तागे..

अर्थ कशाचा कुणा न कळतो काही तरीही ..

जन्मा येऊन झुंजत जाती मानव येथे..!!

जगण्यासाठी इथे लागल्या अफाट जत्रा ..

सुख भोगण्या करिती सारे दुखद यात्रा..
गर्व-भारिला देह पोसुनी .अखेर शिणती...

ज्ञान मिळेना सौख्य मिळेना तसेच मरती ..!!

स्वतः निर्मिल्या विवंचनांतून स्वत: चालती ..

नियतीला अन सदैव अपुल्या दोषी धरती..

खेळ ईश्वरी मुळी न कळले कोणा येथे...

देव सोडूनी सर्व शोधती ;सारे येथे...!!.............लेखन - हर्षल