................................!!गौतम बुद्धांचे मनोगत !!.........................

मी दिले सोडूनी पार देह भोगांना  ;

अन सवे घेतले दुखांच्या कळपांना..

उद्रेक घेतले संगे उग्र हताश  ;

ते क्षुद्र तोडले संसाराचे पाश ..!!

आसक्त सोडली विकारधारी माया ..

अनुरक्त जाहलो दुखःमुळाच्या पाया ..

ते तमात बुडते मानव पाहत गेलो;

अन निर्वाणाचे रस्ते शोधत गेलो..!!

राज्य सोडले, दिली सोडूनी कांता,

ही घोर लागता विश्व-जनांची चिंता ,

प्रेमाचे हृदयी भरून सागर फिरलो;

दुखात पोळले जीव शांतवत गेलो..!!...

संग्राम पाहिले अशांत धरणीवरती  ..

अज्ञान वाहुनी समस्त मानव जगती ..
मी शोधत दैवी प्रज्ञा म्हणुनी गेलो;

अन सत्य सुमंगल हृदयी तेवत गेलो..!!

पौर्णिमेस दिसला प्रकाश शुद्ध विरागी ..

अश्वत्थाखाली प्रज्ञा झाली जागी ..

म्हणतात कुणी मज बुद्ध कुणी बैरागी..!!

मी स्वतास म्हणतो केवळ मानवयोगी..!!

......................लेखन - हर्षल..!!