ग्रेस....!!!

भय इथले संपत नाही 
मज तुझी आठवण येते 
मी संध्याकाळी गातो 
तू मला शिकविली गीते !!

ते झरे चंद्र सजणाचे 
ती धरती भगवी माया 
झाडांशी निजलो आपण 
झाडांत पुन्हा उगवाया !!

देऊळ पलीकडे तरीही 
तुज ओंजळ फुटला खांब 
थरथरत्या बुबुळापाशी
 मी उरला सुरला थेंब !!

त्या वेळी नाजूक भोळ्या 
वार्याला फ़सवूनी पळती 
क्षितीजांचे तोरण घेऊन 
दारावर आली भरती !!

संध्येतील कमल फुलासम 
मी नटलो शृंगाराने 
देहाच्या भवती रिंगण 
घालती निळाइत राने !!

तो बोल मंद हळवासा 
आयुष्य स्पर्शुनी गेला 
सीतेच्या वनवासातील 
जणू अंगी राघव शेला !!

स्तोत्रांत इंद्रिये अवघी 
गुणगुणती दु:ख कुणाचे …। 
हे सरता संपत नाही 
चांदणे तुझ्या स्मरणाचे !!
________________________ ग्रेस ----------