वळणांवर अवघड इथल्या
हातात हात देतेस !
वठलेल्या वृक्षासाठी
का मेघ उगा होतेस ?
हासून पाहसी जेंव्हा
हि खंत खोल ओघळते !
जगण्याच्या विजनामधुनी
कोमल ते संगीत झरते !!
एकांत मोडती माझे
जगण्याचे आस बदलती !
दुखाच्या अवसेमधुनी
चंद्राचे वेध उमलती !!
ह्या स्निग्ध तुझ्या हळुवार
नजरेतून स्वप्ने झरती !!
सन्यस्त मनातून माझ्या
आशेला येते भरती !
तू नकोस भरुनी जाऊ
स्नेहाच्या सुंदर सरिता !!
सोडून तुला जाताना
कोसळून जाईन पुरता !!
-----------------लेखन -- हर्षल -----
No comments:
Post a Comment