मी ओलांडून चाललो कैक ती विश्रब्ध सिंहासने!
दुःखांच्या गर्दीत शांत निजली,अश्राप ती कानने !
मोहाचे घन दाटता,जड नभी,संचित की कोसळे!
त्यालाही हळुवार देत वळसे,केले जरा मोकळे!!
त्यागाचा विजनी सुपंथ मिळता,दैवीय आशा उरे!
देवाचा सद्धर्म,आशीर्वचे,अंतर्मनासी स्फुरे!
*-*-- हर्षल
